- dīruptus
- dīruptus P. of dirumpo.
Latin-English dictionary. 2013.
Latin-English dictionary. 2013.
Disrupt — Dis*rupt , a. [L. disruptus, diruptus, p. p. of disrumpere, to break or burst asunder; dis + rumpere to break, burst. See {Rupture}.] Rent off; torn asunder; severed; disrupted. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
disrupt — disrupter, disruptor, n. /dis rupt /, v.t. 1. to cause disorder or turmoil in: The news disrupted their conference. 2. to destroy, usually temporarily, the normal continuance or unity of; interrupt: Telephone service was disrupted for hours. 3.… … Universalium
Список видов плавунчиков рода Haliplus — Приложение к статье Haliplus В данный список внесены 6 подродов и 162 вида жесткокрылых насекомых рода Haliplus из семейства плавунчиков. Систематика подрод: Haliplidius … Википедия
déroute — (dé rou t ) s. f. 1° Fuite de troupes rompues et en désordre. • Et contre son beau père ayant besoin d asiles, Sa déroute orgueilleuse en cherche aux mêmes lieux Où contre les titans en trouvèrent les dieux, CORN. Pomp. I, 1. • Je me vis en … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
MONYMA — Milesia, castitate inclita, Mithridatisuxor, quae in desperatione rerum profligatarum detractum e capite diadema, illud collo circumligâsse traditur, seseque suspendisse, et cum corporis pondere laqueus ille diruptus esset, dixisse: Exeorandum… … Hofmann J. Lexicon universale
dirotto — /di rot:o/ agg. [lat. diruptus, part. pass. di dirumpĕre dirompere ]. [che viene giù con abbondanza e impeto, detto spec. di lacrime: pianto d. ] ▶◀ abbondante, convulso, copioso, irrefrenabile, violento. ◀▶ sommesso, trattenuto. ▲ Locuz. prep.:… … Enciclopedia Italiana
ՊԱՏԱՌԱՏՈՒՆ — ( ) NBH 2 0604 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 8c, 11c, 13c, 14c ա. διερρηγμένος, διεσπαρμένος, διερρωγώς , κατερρωγώς fissus, diruptus, disruptus ῤακῶδης pannosus. որ գրի եւ ՊԱՏԱՌՈՏՈՒՆ, ՊԱՏԱՌՈՏԻ. Չարաչար պատառեալ.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
diruptivo — adj. 1. Que arruína. 2. Que rasga ou rompe. 3. Relativo a dirupção. ‣ Etimologia: latim diruptus, a, um, particípio passado de dirumpo, ere, partir, despedaçar, rasgar, romper, destruir + ivo … Dicionário da Língua Portuguesa
disrupt — dis•rupt [[t]dɪsˈrʌpt[/t]] v. t. 1) to cause disorder or turmoil in 2) to destroy, usu. temporarily, the normal continuance or unity of; interrupt: to disrupt broadcasting[/ex] 3) to break apart: to disrupt a connection[/ex] 4) broken apart;… … From formal English to slang
rompre — les ponts à ce que les ennemis n entrent en la ville, Rescindere pontes vt hostes vrbis aditu excludantur ex Liuio lib. 23. Rompre, Frangere, Confringere, Refringere, Rumpere, Obrumpere, Conficere, Scindere, Pertundere, Quassare. Fort rompre,… … Thresor de la langue françoyse